publicerad: 2015
inbärgning
in|bärg·ning
substantiv
~en ~ar bärga
| Singular | |
|---|---|
| en inbärgning | obestämd form |
| en inbärgnings | obestämd form genitiv |
| inbärgningen | bestämd form |
| inbärgningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inbärgningar | obestämd form |
| inbärgningars | obestämd form genitiv |
| inbärgningarna | bestämd form |
| inbärgningarnas | bestämd form genitiv |


