publicerad: 2015
indium
indi·um
[in´di‑]
substantiv
~et el. indiet el. ~ • en metall
| Singular | |
|---|---|
| ett indium | obestämd form |
| ett indiums | obestämd form genitiv |
| indiumet (indiet, indium) | bestämd form |
| indiumets (indiets, indiums) | bestämd form genitiv |


