publicerad: 2015
inhibering
in·hib·er·ing
substantiv
~en ~ar inhibera
| Singular | |
|---|---|
| en inhibering | obestämd form |
| en inhiberings | obestämd form genitiv |
| inhiberingen | bestämd form |
| inhiberingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inhiberingar | obestämd form |
| inhiberingars | obestämd form genitiv |
| inhiberingarna | bestämd form |
| inhiberingarnas | bestämd form genitiv |


