publicerad: 2015
invändning
in|vänd·ning
substantiv
~en ~ar invända
| Singular | |
|---|---|
| en invändning | obestämd form |
| en invändnings | obestämd form genitiv |
| invändningen | bestämd form |
| invändningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| invändningar | obestämd form |
| invändningars | obestämd form genitiv |
| invändningarna | bestämd form |
| invändningarnas | bestämd form genitiv |


