publicerad: 2015
iscensätta
i·scen|sätta
[ise`n‑]
verb
‑satte, ‑satt, ‑satt n. ‑satt, pres. ‑sätter • uppföra sceniskt verk; arrangera, sätta igång: militären iscensatte en kupp
| Finita former | |
|---|---|
| iscensätter | presens aktiv |
| iscensätts (iscensättes) | presens passiv |
| iscensatte | preteritum aktiv |
| iscensattes | preteritum passiv |
| iscensätt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att iscensätta | infinitiv aktiv |
| att iscensättas | infinitiv passiv |
| har/hade iscensatt | supinum aktiv |
| har/hade iscensatts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| iscensättande | |
| Perfekt particip | |
| en iscensatt + substantiv | |
| ett iscensatt + substantiv | |
| den/det/de iscensatta + substantiv | |


