publicerad: 2015
kännarmin
känn·ar|min
substantiv
~en ~er kännare 1min
| Singular | |
|---|---|
| en kännarmin | obestämd form |
| en kännarmins | obestämd form genitiv |
| kännarminen | bestämd form |
| kännarminens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kännarminer | obestämd form |
| kännarminers | obestämd form genitiv |
| kännarminerna | bestämd form |
| kännarminernas | bestämd form genitiv |


