publicerad: 2015
könsutjämning
köns|ut·jämn·ing
substantiv
~en • till utjämning 2 kön
| Singular | |
|---|---|
| en könsutjämning | obestämd form |
| en könsutjämnings | obestämd form genitiv |
| könsutjämningen | bestämd form |
| könsutjämningens | bestämd form genitiv |


