publicerad: 2015
kanonlucka
kan·on|lucka
substantiv
~n ‑luckor • till lucka 2 2kanon 1
| Singular | |
|---|---|
| en kanonlucka | obestämd form |
| en kanonluckas | obestämd form genitiv |
| kanonluckan | bestämd form |
| kanonluckans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kanonluckor | obestämd form |
| kanonluckors | obestämd form genitiv |
| kanonluckorna | bestämd form |
| kanonluckornas | bestämd form genitiv |


