publicerad: 2015
klämning
kläm·ning
substantiv
~en ~ar 1klämma
| Singular | |
|---|---|
| en klämning | obestämd form |
| en klämnings | obestämd form genitiv |
| klämningen | bestämd form |
| klämningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| klämningar | obestämd form |
| klämningars | obestämd form genitiv |
| klämningarna | bestämd form |
| klämningarnas | bestämd form genitiv |


