publicerad: 2015
klarsignal
klar|sign·al
substantiv
~en ~er • till klar 2 signal
| Singular | |
|---|---|
| en klarsignal | obestämd form |
| en klarsignals | obestämd form genitiv |
| klarsignalen | bestämd form |
| klarsignalens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| klarsignaler | obestämd form |
| klarsignalers | obestämd form genitiv |
| klarsignalerna | bestämd form |
| klarsignalernas | bestämd form genitiv |


