publicerad: 2015
knata
knata
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ springa; gå
| Finita former | |
|---|---|
| knatar | presens aktiv |
| knatas | presens passiv |
| knatade | preteritum aktiv |
| knatades | preteritum passiv |
| knata | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att knata | infinitiv aktiv |
| att knatas | infinitiv passiv |
| har/hade knatat | supinum aktiv |
| har/hade knatats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| knatande | |


