publicerad: 2015
kommissariat
kom·miss·ari·at
[‑a´t]
substantiv
~et; pl. ~ kommissarie
| Singular | |
|---|---|
| ett kommissariat | obestämd form |
| ett kommissariats | obestämd form genitiv |
| kommissariatet | bestämd form |
| kommissariatets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kommissariat | obestämd form |
| kommissariats | obestämd form genitiv |
| kommissariaten | bestämd form |
| kommissariatens | bestämd form genitiv |


