publicerad: 2015
konfiguration
kon·fig·ur·at·ion
substantiv
~en ~er • yttre form, utseende; himlakroppars inbördes ställning; inställning av dataprogram e.d.
| Singular | |
|---|---|
| en konfiguration | obestämd form |
| en konfigurations | obestämd form genitiv |
| konfigurationen | bestämd form |
| konfigurationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konfigurationer | obestämd form |
| konfigurationers | obestämd form genitiv |
| konfigurationerna | bestämd form |
| konfigurationernas | bestämd form genitiv |


