publicerad: 2015
kontramandera
kontra·mand·era
verb
~de ~t • återkalla militär order; avbeställa
| Finita former | |
|---|---|
| kontramanderar | presens aktiv |
| kontramanderas | presens passiv |
| kontramanderade | preteritum aktiv |
| kontramanderades | preteritum passiv |
| kontramandera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kontramandera | infinitiv aktiv |
| att kontramanderas | infinitiv passiv |
| har/hade kontramanderat | supinum aktiv |
| har/hade kontramanderats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| kontramanderande | |
| Perfekt particip | |
| en kontramanderad + substantiv | |
| ett kontramanderat + substantiv | |
| den/det/de kontramanderade + substantiv | |


