publicerad: 2015
kuling
kul·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨sjö.⟩ hård vind
| Singular | |
|---|---|
| en kuling | obestämd form |
| en kulings | obestämd form genitiv |
| kulingen | bestämd form |
| kulingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kulingar | obestämd form |
| kulingars | obestämd form genitiv |
| kulingarna | bestämd form |
| kulingarnas | bestämd form genitiv |


