publicerad: 2015
marinstab
mar·in|stab
substantiv
~en ~er • till 2marin 1 stab
| Singular | |
|---|---|
| en marinstab | obestämd form |
| en marinstabs | obestämd form genitiv |
| marinstaben | bestämd form |
| marinstabens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| marinstaber | obestämd form |
| marinstabers | obestämd form genitiv |
| marinstaberna | bestämd form |
| marinstabernas | bestämd form genitiv |


