publicerad: 2015
marmorblock
marm·or|block
substantiv
~et; pl. ~ marmor block 1
| Singular | |
|---|---|
| ett marmorblock | obestämd form |
| ett marmorblocks | obestämd form genitiv |
| marmorblocket | bestämd form |
| marmorblockets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| marmorblock | obestämd form |
| marmorblocks | obestämd form genitiv |
| marmorblocken | bestämd form |
| marmorblockens | bestämd form genitiv |


