publicerad: 2015
nocka
nocka
[nåk`a]
substantiv
~n nockor 1 noppa i väv2 en växt: kärrnocka
| Singular | |
|---|---|
| en nocka | obestämd form |
| en nockas | obestämd form genitiv |
| nockan | bestämd form |
| nockans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| nockor | obestämd form |
| nockors | obestämd form genitiv |
| nockorna | bestämd form |
| nockornas | bestämd form genitiv |


