publicerad: 2015
obligationsrätt
ob·lig·at·ions|rätt
substantiv
~en • rätt som avser fordringar; till 3rätt 2
| Singular | |
|---|---|
| en obligationsrätt | obestämd form |
| en obligationsrätts | obestämd form genitiv |
| obligationsrätten | bestämd form |
| obligationsrättens | bestämd form genitiv |


