publicerad: 2015
obligationsränta
ob·lig·at·ions|ränta
substantiv
~n ‑räntor obligation 1 1ränta 1
| Singular | |
|---|---|
| en obligationsränta | obestämd form |
| en obligationsräntas | obestämd form genitiv |
| obligationsräntan | bestämd form |
| obligationsräntans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| obligationsräntor | obestämd form |
| obligationsräntors | obestämd form genitiv |
| obligationsräntorna | bestämd form |
| obligationsräntornas | bestämd form genitiv |
SAOL
