publicerad: 2015
omklädningsrum
om·kläd·nings|rum
substantiv
~met; pl. ~, best. pl. ~men omklädning 1rum 1
| Singular | |
|---|---|
| ett omklädningsrum | obestämd form |
| ett omklädningsrums | obestämd form genitiv |
| omklädningsrummet | bestämd form |
| omklädningsrummets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omklädningsrum | obestämd form |
| omklädningsrums | obestämd form genitiv |
| omklädningsrummen | bestämd form |
| omklädningsrummens | bestämd form genitiv |


