publicerad: 2015
omknytning
om|knyt·ning
substantiv
~en ~ar • till 2om 1 knytning
| Singular | |
|---|---|
| en omknytning | obestämd form |
| en omknytnings | obestämd form genitiv |
| omknytningen | bestämd form |
| omknytningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omknytningar | obestämd form |
| omknytningars | obestämd form genitiv |
| omknytningarna | bestämd form |
| omknytningarnas | bestämd form genitiv |


