publicerad: 2015
panoptikon
pan·opt·ik·on
[‑åp´t‑]
substantiv
~et; pl. ~ • ⟨åld.⟩ vaxkabinett
| Singular | |
|---|---|
| ett panoptikon | obestämd form |
| ett panoptikons | obestämd form genitiv |
| panoptikonet | bestämd form |
| panoptikonets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| panoptikon | obestämd form |
| panoptikons | obestämd form genitiv |
| panoptikonen | bestämd form |
| panoptikonens | bestämd form genitiv |


