publicerad: 2015
pluralitet
plur·al·itet
[‑ite´t]
substantiv
~en • flertal, röstövervikt
| Singular | |
|---|---|
| en pluralitet | obestämd form |
| en pluralitets | obestämd form genitiv |
| pluraliteten | bestämd form |
| pluralitetens | bestämd form genitiv |


