publicerad: 2015
polisintendent
pol·is|in·tend·ent
substantiv
~en ~er polis 1 intendent 1
| Singular | |
|---|---|
| en polisintendent | obestämd form |
| en polisintendents | obestämd form genitiv |
| polisintendenten | bestämd form |
| polisintendentens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| polisintendenter | obestämd form |
| polisintendenters | obestämd form genitiv |
| polisintendenterna | bestämd form |
| polisintendenternas | bestämd form genitiv |


