publicerad: 2015
rättning
rätt·ning
substantiv
~en ~ar 2rätta
| Singular | |
|---|---|
| en rättning | obestämd form |
| en rättnings | obestämd form genitiv |
| rättningen | bestämd form |
| rättningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättningar | obestämd form |
| rättningars | obestämd form genitiv |
| rättningarna | bestämd form |
| rättningarnas | bestämd form genitiv |


