publicerad: 2015
rättsfall
rätts|fall
substantiv
~et; pl. ~ • till 3rätt 1 och fall 2
| Singular | |
|---|---|
| ett rättsfall | obestämd form |
| ett rättsfalls | obestämd form genitiv |
| rättsfallet | bestämd form |
| rättsfallets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättsfall | obestämd form |
| rättsfalls | obestämd form genitiv |
| rättsfallen | bestämd form |
| rättsfallens | bestämd form genitiv |


