publicerad: 2015
röjningskniv
röj·nings|kniv
substantiv
~en ~ar röjning kniv
| Singular | |
|---|---|
| en röjningskniv | obestämd form |
| en röjningsknivs | obestämd form genitiv |
| röjningskniven | bestämd form |
| röjningsknivens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| röjningsknivar | obestämd form |
| röjningsknivars | obestämd form genitiv |
| röjningsknivarna | bestämd form |
| röjningsknivarnas | bestämd form genitiv |


