publicerad: 2015
rabbla
rabbla
verb
~de ~t • läsa upp mekaniskt och själlöst: rabbla (upp) en läxa
| Finita former | |
|---|---|
| rabblar | presens aktiv |
| rabblas | presens passiv |
| rabblade | preteritum aktiv |
| rabblades | preteritum passiv |
| rabbla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att rabbla | infinitiv aktiv |
| att rabblas | infinitiv passiv |
| har/hade rabblat | supinum aktiv |
| har/hade rabblats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| rabblande | |
| Perfekt particip | |
| en rabblad + substantiv | |
| ett rabblat + substantiv | |
| den/det/de rabblade + substantiv | |


