publicerad: 2015
ragata
ragata
[raga`ta el. raga´ta]
substantiv
~n ragator • ⟨vard.⟩ grälsjuk kvinna
| Singular | |
|---|---|
| en ragata | obestämd form |
| en ragatas | obestämd form genitiv |
| ragatan | bestämd form |
| ragatans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ragator | obestämd form |
| ragators | obestämd form genitiv |
| ragatorna | bestämd form |
| ragatornas | bestämd form genitiv |


