publicerad: 2015
ragga
ragga
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ jaga erotisk partner; söka: ragga på krogen; ragga sponsorer
| Finita former | |
|---|---|
| raggar | presens aktiv |
| raggas | presens passiv |
| raggade | preteritum aktiv |
| raggades | preteritum passiv |
| ragga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att ragga | infinitiv aktiv |
| att raggas | infinitiv passiv |
| har/hade raggat | supinum aktiv |
| har/hade raggats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| raggande | |
ragga upp
• hitta tillfällig erotisk partner; äv. bildl.Infinita former att ragga upp infinitiv aktiv Presens particip uppraggande


