publicerad: 2015
rubidium
rubidi·um
[rubi´di‑]
substantiv
~et el. rubidiet el. ~ • en metall
| Singular | |
|---|---|
| ett rubidium | obestämd form |
| ett rubidiums | obestämd form genitiv |
| rubidiumet (rubidiet, rubidium) | bestämd form |
| rubidiumets (rubidiets, rubidiums) | bestämd form genitiv |


