publicerad: 2015
schaktning
schakt·ning
substantiv
~en ~ar schakta
| Singular | |
|---|---|
| en schaktning | obestämd form |
| en schaktnings | obestämd form genitiv |
| schaktningen | bestämd form |
| schaktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| schaktningar | obestämd form |
| schaktningars | obestämd form genitiv |
| schaktningarna | bestämd form |
| schaktningarnas | bestämd form genitiv |


