publicerad: 2015
skälvning
skälv·ning
substantiv
~en ~ar 1skälva
| Singular | |
|---|---|
| en skälvning | obestämd form |
| en skälvnings | obestämd form genitiv |
| skälvningen | bestämd form |
| skälvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skälvningar | obestämd form |
| skälvningars | obestämd form genitiv |
| skälvningarna | bestämd form |
| skälvningarnas | bestämd form genitiv |


