publicerad: 2015
skiljare
skilj·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. skiljarna skilja
Singular | |
---|---|
en skiljare | obestämd form |
en skiljares | obestämd form genitiv |
skiljaren | bestämd form |
skiljarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
skiljare | obestämd form |
skiljares | obestämd form genitiv |
skiljarna | bestämd form |
skiljarnas | bestämd form genitiv |