publicerad: 2015
sprickning
sprick·ning
substantiv
~en ~ar 2spricka
| Singular | |
|---|---|
| en sprickning | obestämd form |
| en spricknings | obestämd form genitiv |
| sprickningen | bestämd form |
| sprickningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sprickningar | obestämd form |
| sprickningars | obestämd form genitiv |
| sprickningarna | bestämd form |
| sprickningarnas | bestämd form genitiv |


