publicerad: 2015
stridsskjutning
strids|skjut·ning
substantiv
~en ~ar 2strid skjutning 1
| Singular | |
|---|---|
| en stridsskjutning | obestämd form |
| en stridsskjutnings | obestämd form genitiv |
| stridsskjutningen | bestämd form |
| stridsskjutningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stridsskjutningar | obestämd form |
| stridsskjutningars | obestämd form genitiv |
| stridsskjutningarna | bestämd form |
| stridsskjutningarnas | bestämd form genitiv |


