publicerad: 2015
substantivera
sub·stant·iv·era
verb
~de ~t • göra ord av annan ordklass till substantiv t.ex. en anhörig
| Finita former | |
|---|---|
| substantiverar | presens aktiv |
| substantiveras | presens passiv |
| substantiverade | preteritum aktiv |
| substantiverades | preteritum passiv |
| substantivera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att substantivera | infinitiv aktiv |
| att substantiveras | infinitiv passiv |
| har/hade substantiverat | supinum aktiv |
| har/hade substantiverats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| substantiverande | |
| Perfekt particip | |
| en substantiverad + substantiv | |
| ett substantiverat + substantiv | |
| den/det/de substantiverade + substantiv | |


