publicerad: 2015
synkronisera
syn·kron·is·era
verb
~de ~t • åstadkomma samtidighet i; samordna tidsmässigt
| Finita former | |
|---|---|
| synkroniserar | presens aktiv |
| synkroniseras | presens passiv |
| synkroniserade | preteritum aktiv |
| synkroniserades | preteritum passiv |
| synkronisera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att synkronisera | infinitiv aktiv |
| att synkroniseras | infinitiv passiv |
| har/hade synkroniserat | supinum aktiv |
| har/hade synkroniserats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| synkroniserande | |
| Perfekt particip | |
| en synkroniserad + substantiv | |
| ett synkroniserat + substantiv | |
| den/det/de synkroniserade + substantiv | |


