publicerad: 2015
tjurnacke
tjur|nacke
substantiv
~n ‑nackar • äv. kraftig nacke
| Singular | |
|---|---|
| en tjurnacke | obestämd form |
| en tjurnackes | obestämd form genitiv |
| tjurnacken | bestämd form |
| tjurnackens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tjurnackar | obestämd form |
| tjurnackars | obestämd form genitiv |
| tjurnackarna | bestämd form |
| tjurnackarnas | bestämd form genitiv |


