publicerad: 2015
tumma
tumma
verb
~de ~t 1 fingra el. känna på ngt med tumme och fingrar2 mäta virke vid lastplats3 ⟨vard.⟩ bekräfta överenskommelse: det tummar vi på!4 tumma på ngt rucka, jämka på ngt
| Finita former | |
|---|---|
| tummar | presens aktiv |
| tummas | presens passiv |
| tummade | preteritum aktiv |
| tummades | preteritum passiv |
| tumma | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att tumma | infinitiv aktiv |
| att tummas | infinitiv passiv |
| har/hade tummat | supinum aktiv |
| har/hade tummats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| tummande | |
| Perfekt particip | |
| en tummad + substantiv | |
| ett tummat + substantiv | |
| den/det/de tummade + substantiv | |


