publicerad: 2015
upphuggning
upp|hugg·ning
substantiv
~en ~ar hugga
| Singular | |
|---|---|
| en upphuggning | obestämd form |
| en upphuggnings | obestämd form genitiv |
| upphuggningen | bestämd form |
| upphuggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| upphuggningar | obestämd form |
| upphuggningars | obestämd form genitiv |
| upphuggningarna | bestämd form |
| upphuggningarnas | bestämd form genitiv |


