publicerad: 2015
utackordering
ut|ac·kord·er·ing
substantiv
~en ~ar utackordera
| Singular | |
|---|---|
| en utackordering | obestämd form |
| en utackorderings | obestämd form genitiv |
| utackorderingen | bestämd form |
| utackorderingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utackorderingar | obestämd form |
| utackorderingars | obestämd form genitiv |
| utackorderingarna | bestämd form |
| utackorderingarnas | bestämd form genitiv |


