publicerad: 2015
utgångsmarsch
ut·gångs|marsch
substantiv
~en ~er • till utgång 1 och 1marsch 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en utgångsmarsch | obestämd form |
| en utgångsmarschs | obestämd form genitiv |
| utgångsmarschen | bestämd form |
| utgångsmarschens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utgångsmarscher | obestämd form |
| utgångsmarschers | obestämd form genitiv |
| utgångsmarscherna | bestämd form |
| utgångsmarschernas | bestämd form genitiv |


