publicerad: 2015
utmätningsbeslut
ut·mät·nings|be·slut
substantiv
~et; pl. ~ utmätning beslut
| Singular | |
|---|---|
| ett utmätningsbeslut | obestämd form |
| ett utmätningsbesluts | obestämd form genitiv |
| utmätningsbeslutet | bestämd form |
| utmätningsbeslutets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utmätningsbeslut | obestämd form |
| utmätningsbesluts | obestämd form genitiv |
| utmätningsbesluten | bestämd form |
| utmätningsbeslutens | bestämd form genitiv |


