publicerad: 2015
utmärkthet
ut|märkt·het
substantiv
~en utmärkt
| Singular | |
|---|---|
| en utmärkthet | obestämd form |
| en utmärkthets | obestämd form genitiv |
| utmärktheten | bestämd form |
| utmärkthetens | bestämd form genitiv |


