publicerad: 2015
vädur
vädur
substantiv
~en ~ar 1 ⟨åld.⟩ bagge2 en kaninras
| Singular | |
|---|---|
| en vädur | obestämd form |
| en vädurs | obestämd form genitiv |
| väduren | bestämd form |
| vädurens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vädurar | obestämd form |
| vädurars | obestämd form genitiv |
| vädurarna | bestämd form |
| vädurarnas | bestämd form genitiv |


