publicerad: 2015
varginna
varg·inna
[‑in`a]
substantiv
~n varginnor • varghona
| Singular | |
|---|---|
| en varginna | obestämd form |
| en varginnas | obestämd form genitiv |
| varginnan | bestämd form |
| varginnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| varginnor | obestämd form |
| varginnors | obestämd form genitiv |
| varginnorna | bestämd form |
| varginnornas | bestämd form genitiv |


