publicerad: 2015
varningsblinker
varn·ings|blinker
substantiv
~n; pl. ‑blinkrar • på bil
| Singular | |
|---|---|
| en varningsblinker | obestämd form |
| en varningsblinkers | obestämd form genitiv |
| varningsblinkern | bestämd form |
| varningsblinkerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| varningsblinkrar | obestämd form |
| varningsblinkrars | obestämd form genitiv |
| varningsblinkrarna | bestämd form |
| varningsblinkrarnas | bestämd form genitiv |


