publicerad: 2015
vränga
vränga
verb
vrängde vrängt • vända ut och in på
| Finita former | |
|---|---|
| vränger | presens aktiv |
| vrängs (vränges) | presens passiv |
| vrängde | preteritum aktiv |
| vrängdes | preteritum passiv |
| vräng | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att vränga | infinitiv aktiv |
| att vrängas | infinitiv passiv |
| har/hade vrängt | supinum aktiv |
| har/hade vrängts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| vrängande | |
| Perfekt particip | |
| en vrängd + substantiv | |
| ett vrängt + substantiv | |
| den/det/de vrängda + substantiv | |


